همه میدونن

گل که از شاخه جدا بشه پژمرده میشه

کودکی که مادرشو توی بازار گم میکنه از ته دل شیون میکنه ومادرشو   

 میخواد این در و اون در میزنه ،از همه کمک میخواد.

فقری که ریشه محبت یه خونواده رو بیحس و بیحال کرده،چارش  چیه؟؟؟

دلی که میسوزه  از داغ عزیزش اشک میریزه و فریاد میکشه:

عزیزم کجایی ؟چرا رفتی و منو تنها گذاشتی؟

غصه ها تمومی نداره.هر دردی که به قلب انسان حمله میکنه اشک

میباره و میباره.

همه دلشون به عشقی گرمه که یه روزی پر رنگ بود، یه روزی آرومشون

میکرد

یه روزی نمی گذاشت بغضی تو گلوشون بمونه و شب آروم میخوابیدن.

عشق و احساس آدمو رنگی میکرد.لباسش عوض میشد رنگ موهاش

تغییر میکردطرز صحبت کردنش یه جور دیگه میشد خلاصه همه میفهمیدن عاشق

شده ودیگه خودش نیست کلا یه آدم دیگست.

منم یه روزی عاشق بودم الانم هستم ولی یه رنگ دیگست عشقم.

قبلا عشق برام حکم پرستش داشت الان فقط زندگیه.گاهی اصلا خوش

نمیگذره.

همش شده تکرار تکرار روزمرگیها.باید دلمو یه تکونی بدم.

تا باز دوباره رنگ  مستی زندگیمو پر کنه.من عاشق مستیم ،شور و

حرارت در من موج میزنه.

اگه دوباره به ریشه ها آب بدیم شاید سبز شدن و گل دادن.

به این امید

حس شما چیه ؟عشق چقدرش خوبه ؟تا کجا؟